Wreed stilletjes...

... maar alleen op de blog, hé!
In werkelijkheid draaide 't naaimachien hier op volle toeren.
En wat naaide ik dan?
Awel, 't grootste project ever! (voor mij dan hé)

Een tijdje geleden kreeg ik, via via, de vraag of ik een eetkamertafel kon omtoveren in een speelhuisje voor een bende opvangkindjes.
Ik hou dus wel van een uitdaging, en nog veel meer van 'nieuwe' uitdagingen, dus gingen mijn radertjes volop aan het draaien.
Er kwam zoveel meer bij kijken dan ik dacht bij mijn initiële "ja, natuurlijk!".
Want zo'n speeltuig moet wel aan wat voorwaarden voldoen.

• Het moet in eerste instantie uitdagend zijn voor de kleintjes. 
• Maar ook super veilig natuurlijk.
• En, als het even kan, nog onderhoudsvriendelijk ook!

Dit is wat ik ervan bakte:

Klop, klop!

Treed binnen in ons huisje!

Ho, d'r is post... van wie zou dat nou toch zijn?

Even piepen door het raam. 

Lekker weertje buiten!

Even fijn wat lekker rijpe appeltjes plukken...

Hmmm, dat wordt een heerlijke appeltaart!

Tiens, had beter m'n huisje toch even snel gestreken voor de foto's.

D'r kropen, van idee tot laatste loodjes, héél wat uurtjes in dit project.

Maar ik ben blij met het resultaat.

't Ziet er in het echt precies zo uit als ik in gedachten had. Wat altijd bijzonder fijn is natuurlijk :-)

En ik ben eigenlijk ook wel blij dat er nu terug wat tijd is voor andere, minder omvangrijke dingen...

En, wat is jullie grootste project tot nu toe? 

groetjes,

Ann

Materialen: vilt, badstof, katoen, canvas, tricot, biais (beetje van hier en daar en overal...)