Lieveke en zus

Deze hadden jullie dus van mij nog te goed : In de reeks  " tricot to go " (vanaf 2 heb je dus een reeks, zopas door mij beslist...)  vandaag: de stijlvolle top. Ik vond de tutorial op het wereldvermaarde Pinterest en probeerde die zelf eens uit.  Een Pinteresttest dus. Omdat  1: de beschrijving dus ABSOLUUT mijn maat niet was (T36, wat is dat!?),   2: de tutorial zelf wat tegen viel, krijgen jullie van mij dus een aangepaste versie. Je start met een lap tricot van 1 m4 0 breed op 1 m hoog. Knip hieruit een vierkant van 90 cm hoog op 90 cm breed langs één van de zelfkanten. In het midden, om dit te bepalen vouw je de lap eerst in 4, teken je eerst een mooie, brede, halsuitsnijding en knip die daarna uit. Het bleek uiteindelijk een behoorlijk flatterende top voor dames met (ahum) redelijk standaard, maar niet zo'n slanke, afmetingen.   Meet de omtrek van de halsuitsnijding op met een lintmeter. Vermenigvuldig de bekomen afmeting...

Nog steeds in het thema: "de honderste!",  om te vieren, deze 'give away'. In mijn vorige blogberichtje  zagen jullie dat ik Norah een paar bijpassende oorbelletjes had gemaakt. "Oorbollen" dus.  Helemaal niet zo moeilijk te maken eigenlijk, dus ik maakte er nog enkele.  In verschillende kleurtjes, om bij verschillende outfits aan te sluiten. Daar ligt 'm nu de give away, sie.  Ik geef er een paar weg ter gelegenheid van mijn honderdste blogpost. In het kleur van jullie keuze!  Laat hieronder een berichtje waarin je me je favoriete kleur laat weten. En omdat ik een beetje van een kleurenliefhebber ben, had ik graag niet zomaar een "rood" of "groen" gelezen hieronder, maar eerder een beschrijving à la: "het oranje van een zomerse zonsondergang aan de zee na een hevig warmte onweder", of zoiets. Ja, ge moogt er al eens iets voor doen hé :-) 31 januari sluit ik de give away af, de bedenker van het kleur dat het me...

Please scroll down for English summary. Eind vorige week ergens, begon ik aan een nieuw blogpostje. Iets met een tutorial over een stijlvol tricot topje voor dames. Een niemendalletje eigenlijk. Toen merkte ik op dat ik aan m'n 100ste berichtje bezig was. HONDERD!  En deze was bijna verloren gegaan aan een niemendalletje...  Dat kan beter voor een honderdste, nietwaar? Awel, 'over @ Project Run and Play ' besloten ze het dit jaar even iets anders te doen. 2015 wordt een "sew along" jaar. Het zit zo: in het begin van elke maand wordt een uitdaging meegegeven, een tutorial, patroon,... hierna krijg je 3 weken de tijd om hiervan een eigen versie te maken. Na de derde week worden de beste inzendingen gekozen door een jury. De laatste week nemen die inzendingen het dan tegen elkaar op in een poll. Fijn concept, niet? Dacht ik ook! De opdracht deze maand was de tutorial: Bubble dress van Alida Makes Ik besloot de uitdaging nog een tandje hoger te schakelen...

Man, heb ik dit bericht al lang in afwachting staan. En het kleedje nog langer!  Ik was meteen helemaal weg van het stofje toen ik het op het stoffenspektakel in Kortrijk zag: lieve kleine Chineesjes, kraanvogeltjes en  pagodekes... op een prachtige fuchia achtergrond. Ik vond er ook vrijwel onmiddellijk de schattige roze vogeltjes bij.  Het was ergens in september al...  Er kwam al een eerste ferme lading afwachten aan te pas toen ik besliste er een verjaardagscadeau voor ons Eryn van te maken, ergens in november dus.  En tegen die tijd wou ik wou jullie maar wat graag vertellen hoe ik aan de patroondelen van dit simpel A-lijntje, ook nog kapmouwtjes en een zalig kraagje tekende, dat ik trouwens hier spotte (ik vind maar heel zelden het warm water zelf uit, weet je).  Maar toen moesten er nog foto's bij natuurlijk... D'r was eerst een fotoshoot, compleet met Chinese theepotjes en Kokeshi poppetjes en al. En ons Eryn zag het zit...

Een favoriete bestemming van de lievekes, zussen en aanverwanten is beslist het strand.  Picknicken in de duinen in de zomer en dan van een hoge duin naar beneden hollen om uiteindelijk neer te vallen in het zand. Met de blote voetjes in het warme zand, schelpjes rapen. Bij laag water met het visnetje langs de waterlijn, met de gummi laarsjes in het water, o f met dikke jas en muts gaan vliegeren in de winter. En ik ga altijd gaarne mee. Dan diep ik uit m'n kleerkast deze fantastische wollen trui op,  uiterst geschikt voor dergelijke winterse uitwaai evenementen. Zo'n truien vind je niet in de winkel, o neen. Deze truien worden steek voor steek en met veel liefde gebreid.  Ik kreeg ze jaren geleden van mijn mama en ben er nog altijd super blij mee! En nee hoor, de zee is niet leeggelopen tijdens deze fotoshoot.  M'n lieftallige fotograaf heeft nog wat moeite met het recht houden van het toestel, maar ze nam wel hele mooie foto's van haar mama....

Ons Eryn haar doopmeter houdt zeer gepassioneerd van pinguïns.  Ze verzamelt ze dus reeds jaren in allerlei kleuren, vormen en maten.  Koningspinguins, Keizerspinguins, Galapagos-, Humbolt- en Nieuw Zeelandpinguïns.  Ja, zelfs Macaronipinguïns! En, geheel in tegenstelling tot deze fantastische diertjes, houdt ze helemaal niet van... kou! Een beter cadeau dan deze warme cirkelsjaal kon Eryn haar meter dus niet geven. Het principe van een cirkelsjaal moet ik jullie niet meer uitleggen denk ik.  Een tutorial, daar zal ik ook al geen moeite meer voor doen, dat warm water is al enige keren uitgevonden.  Ik wou jullie wel graag wat kleine handigheidjes meegeven: knip de fleece rondom wat groter dan het katoen en knip na het stikken bij, speldt ook in het midden van de sjaal fleece en katoen vast, sluit de sjaal op deze manier, stik de cirkelsjaal langs beide zijden smal door, stik een labeltje mee en vouw deze vóór het doorstikken nog eens ov...

De Kerstman legde dit jaar, naast nog andere fantastische dingen, Zo Geknipt! 2 onder de boom. Hij deed dat niet zomaar, hij was er namelijk van op de hoogte dat die keihard bovenaan mijn verlanglijstje stond :-) en wel om deze en deze reden. Dit shirtje zou hier dus zeker worden gemaakt, had er al de stof voor en alles! Maar daar waren ook nog de vintage knoopjes en een stofje voor een jurk en geen inspiratie... en de plechtige belofte dat de volgende naaisels voor Norah zouden zijn.  Dus werd het eerste projectje uit die nieuwe fantastische aanwinst deze "recht op recht". En wat ondertussen met dat shirtje? Dat komt, dat komt... De maten in het boek gingen maar tot een 140, terwijl ons Norah een 152 kan gebruiken. Ik tekende dus overal een beetje extra bij. Dat lukte eigenlijk overal perfect. Behalve, bij de mouwtjes had ik dat dus achterwege kunnen laten, die vallen hiermee net ietsje te breed uit. In de taille stikte ik een strook tegen ...